| Autor |
Wiadomość |
| Gość |
 Wysłany: Nie 8:58, 08 Cze 2008 Temat postu: |
|
1.3 Liczba całek ruchu układu o f stopniach swobody.
Całkami ruchu nazywamy niezależne wielkości fizyczne, dla których można sformułować prawa zachowania.
Układ o f stopniach swobody jest podczas ruchu opisywany przez 2f wielkości będących funkcjami czasu - współrzędnych i prędkości uogólnionych.
6.6 Równanie dynamiki w STW.
a ⃗=1/mγ (F ⃗-v ⃗/c^2 (F ⃗v ⃗ ) ) |
|
| Karolina |
| Wysłany: Sob 15:15, 07 Cze 2008 Temat postu: |
|
9.6 zasada zachowania energii pola elektromagnetycznego
... na to cos dam odp w plikach bo tu sa glupie rownania;/ |
|
| Gość |
| Wysłany: Sob 14:41, 07 Cze 2008 Temat postu: |
|
5.1 Względność równoczesności
Wyobraźmy sobie dwa zdarzenia zachodzące równocześnie dla obserwatora w U, tzn. ∆t = 0.
Zdarzenia równoczesne w układzie U nie są równoczesne w układzie U’.
Przykład: gdy w ze środka jadącego w prawo wagonu wyślemy impulsy to w układzie związanym z wagonem oba dotrą równocześnie do końców wagonu a w układzie nieruchomym pierwszy dotrze impuls poruszający się w lewo
Równoczesność zdarzeń jest względna. |
|
| Marcin |
| Wysłany: Sob 12:30, 07 Cze 2008 Temat postu: |
|
3.4 - Złamana symetria oznacza, że jej po prostu nie ma.
8.1 - W układzie Ziemi obserwujemy protony o energii 1020 eV (1011 razy większej niż ich energia wewnętrzna). Obserwujemy też fotony o energii 10-3eV
(promieniowania reliktowe o T = 2,7 K)
Możemy rozważyć te cząstki w układzie protonu. Zgodnie z zasadą względności
w tym układzie foton ma energię 300 MeV ( 0,3 energii wewnętrznej protonu ).
W tym układzie może zajść reakcja: proton + foton → Δ (rezonans delta).
Wysokoenergetyczne protony są spowalniane przez promieniowanie tła.
To jest właśnie tzw. obcięcie Greisena-Zatsepina-Kuzumina (GZK) |
|
| Artur |
| Wysłany: Sob 11:47, 07 Cze 2008 Temat postu: |
|
| Odpowiedzi na pytania 4.5 i 9.3 wrzuciłem do plików[/code][/quote] |
|
| Laki |
| Wysłany: Pią 22:15, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
ZASADY ZACHOWANIA
Ważne!!!
Wielkości zachowywane: Energia, Pęd, Moment pędu, Ładunek elektryczny, Parzystość, Izospin
Każdej jednoparametrowej rodzinie symetrii teorii fizycznej tworzącej grupę, która nie zmienia lagranżjanu odpowiada zasada zachowania. |
|
| Laki |
| Wysłany: Pią 22:15, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
ZASADY AKCJI I REAKCJI W STW
Trzecią zasadę dynamiki Newtona zastąpimy więc w ramach szczególnej teorii względności zasadą zachowania pędu (relatywistycznego). |
|
| Marta_S |
| Wysłany: Pią 21:11, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
| do skrócenia lorentza: zjadło mi wzór : x=x0*sqrt(1-v^2/c^2) |
|
| Marta_S |
| Wysłany: Pią 21:08, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
5.3 Dylatacja czasu jest to zjawisko różnic w pomiarze czasu dokonywanym równolegle w dwóch różnych układach współrzędnych, z których jeden przemieszcza się względem drugiego. Zjawisko przewidziane w szczególnej teorii względności Alberta Einsteina i następnie potwierdzone doświadczalnie. Wszystkie wzory na slajdzie 63-64. prezentacja 2
Skrócenie Lorentza- efekt relatywistyczny (teoria względności) polegający na skracaniu się długości poruszających się przedmiotów w kierunku równoległym do wektora prędkości.
Jeśli w spoczywającym względem danego ciała układzie odniesienia ciało ma długość xo, to gdy porusza się z prędkością v, jego długość równa jest
Slajd od 45 w prezentacji 2
10.2 Podstawowe postulaty mechaniki kwantowej:
Znalazłam dwie wersje, ale obie jak dla mnie są mało zrozumiałe.
Wersja 1
Postulat 1: wektor stanu
W kazdej chwili czasu t stan ukladu fizycznego jest okreslony przez wektor j (t) i nalezacy do pewnej przestrzeni Hilberta H.
Postulat 2: obserwable
Kazdej mierzalnej wielkosci fizycznej A odpowiada obserwabla ^ A dzialajaca w H (operator
hermitowski).
Postulat 3: wyniki pomiarów - wartosci wlasne obserwabli
Jedynym dopuszczalnym wynikiem pomiaru wielkosci fizycznej A moze byc któras
z wartosci wlasnych obserwabli (operatora hermitowskiego) ^ A.
Postulat 4: prawdopodobienstwo wyników
pomiarowych
wersja 2
postulat I. Dowolnej, dobrze określonej obserwabli w fizyce (A), odpowiada operator (A*) taki,że w wyniku pomiaru tej obserwabli (A) otrzymujemy wartości pomiarowe (a), które są zarazem wartościami własnymi operatora (A*).
postulat II. Pomiar obserwabli (A) dający w wyniku wartość (a) pozostawia układ w stanie (f), gdzie (f) jest funkcją własna operatora (A*)
postulat III. Stan układu w dowolnej chwili może reprezentować funkcja stanu (inaczej funkcja falowa), w której zawarte są wszystkie informacje dotyczące stanu układu.
postulat IV. Funkcja stanu (funkcja falowa) układu (np. pojedynczej cząstki) zależy od czasu. |
|
| Ula P |
| Wysłany: Pią 18:47, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
Żadnej odpowiedzi na moje pytania nie znalazłam w prezentacjach. A działu 9 (elektrodynamiki) chyba w ogóle w nich nie ma…
4.6 Czy prędkość fazowa może być większa od c, czy może być ujemna?
Prędkość fazowa światła w próżni jest równa prędkości światła w próżni, w ośrodkach jest inna i często większa od prędkości światła w próżni. Większa wartość prędkości fazowej od prędkości światła nie stoi w sprzeczności z szczególną teorią względności. Prędkość fazowa światła może mieć wartość dowolną – nawet ujemną.
9.4 Równanie ciągłości – zasada zachowania ładunku, nie zaleganie ładunku.
Równanie ciągłości - jest matematyczną postacią prawa zachowania dla ośrodków ciągłych.
∇J = - dξ / dt
Słownie dywergencja gęstości prądu jest równa zmianie gęstości ładunku ze znakiem minus. |
|
| Łukasz |
| Wysłany: Pią 18:44, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
2.1 Funkcja Lagrange’a L i funkcjonał S.
Dla każdego układu mechanicznego można znaleźć funkcję współrzędnych i prędkości uogólnionych oraz czasu =
* L(q,...,t) - funkcja L nosi nazwę funkcji Lagrange`a
natomiast działanie * S(...,...,t)=.... nazywamy funkcjonałem S
* dokładne wzory na prezentacji 1 slajd 52
6.9 Pozyskiwanie energii jądrowej.
Energie jądrową można otrzymać w dwóch reakcjach: syntezy i rozszczepienia.
schemat reakcji syntezy: atom + atom --> duży atom + energia
schemat reakcji rozszczepienia: duży atom --> atom + atom + energia
schemat rozszczepienia ciężkich jąder (na przykładzie U) - prezentacja 3 slajd 14
[/code] |
|
| Beata |
| Wysłany: Pią 18:31, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
3.1
Symetrie czasoprzestrzenne-definicja i przykłady.
Odp: Symetria to przekształcenie podstawowych wielkości fizycznych, będących rozwiązaniami równań teorii - w inne rozwiązania równań (tej) teorii.
Rodzaje symetrii występujące w fizyce :
-Przesunięcia w przestrzeni.
-Przesunięcia w czasie.
-Obroty w przestrzeni.
-Transformacja Lorentza - prawa fizyki, w każdym układzie inercjalnym są takie same, transformacja współrzędnych czasoprzestrzennych jednego układu inercjalnego w drugi nie zmienia praw fizyki tzn. tych, które są poprawne - nie przybliżone.
-Odbicie lustrzane, tzw. symetria P.
-Odwrócenie w czasie (w prawie fizyki t à-t), tzw. symetria T. -Sprzężenie ładunkowe (zamiana materii na odpowiadającą antymaterię), tzw.symetria C.
-Symetria cechowania - symetria równania falowego, które nie zmienia swej postaci, gdy dokonujemy obrotu w każdym punkcie czasoprzestrzenii, tzw. cechowanie lokalne.
-Supersymetria, zwana pieszczotliwie SUSY - symetria przeprowadzająca bozony (cząstki o spinie całkowitym) w fermiony (cząstki o spinie połówkowym) i
-Symetria E( x E( – symetria występująca w teorii superstrun.
6.10
Ciśnieniowy reaktor wodny (PWR) – awarie i zagrożenia
Odp:W odróżnieniu od reaktorów wrzących BWR, w reaktorach PWR stosowane są dwa obiegi czynnika roboczego. Pozwala to na zmniejszenie ryzyka wycieku radioaktywnych substancji.
Reaktory PWR są bardzo bezpiecznymi konstrukcjami. Do tej pory miał miejsce tylko jeden poważny wypadek z ich udziałem. Reaktor PWR firmy Babcock & Wilcox uległ awarii 28 marca 1979 roku podczas wypadku w elektrowni Three Mile Island. Zastosowana obudowa bezpieczeństwa zapobiegła wyciekowi radioaktywnemu. Nikt nie zginął.
W reaktorze nie może nastąpić wybuch jądrowy, ponieważ wzbogacenie paliwa jądrowego w rozszczepialny 235U jest zbyt małe, bo ok. 3%; w bombie atomowej znacznie powyżej 90% !
Najgroźniejsza awaria reaktora to uszkodzenie rdzenia reaktora.
Tylko dwie awarie w elektrowniach jądrowych doprowadziły do zniszczenia rdzenia reaktora (stopiony rdzeń reaktora).
Marzec 1979: elektrownia Three Mile Island w Pensylwanii;
awaria nie zagroziła okolicznym mieszkańcom. Nie doszło do rozerwania obudowy przez parę wodna. Trzech operatorów otrzymało dawki w granicach 31-38 mSv, a 12 osób obsługi podwyższone dawki, ale nie przekraczające 10 mSv.
Do określania biologicznych skutków napromieniowania używa się tzw. dawki równoważnej mierzonej w siwertach (Sv), dawniej w remach (rem).
Kwiecień 1986: Czarnobyl;
Pożar 1500 t grafitu i wybuch chemiczny spowodowały skażenie radioaktywne dużych terenów Ukrainy i Białorusi i wymagało ewakuacji około 200 tys. mieszkańców. |
|
| Mr.T |
| Wysłany: Pią 17:48, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
| Na 4.3 odpowiedź była w ptt, ale na 9.1 już nie. Znalezione w necie -> pliki/tw. Gaussa i Stokesa (w tym samym pliku odp na 4.3). |
|
| Blacha |
| Wysłany: Pią 17:24, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
1.2 Rodzaje więzów.
Jeżeli równania więzów nie zawierają jawnej zależności czasowej noszą nazwę skleronomicznych, w przeciwnym wypadku reonomicznych.
Więzy narzucone na współrzędne noszą nazwę więzów holonomicznych.
Czasem spotykamy się z więzami narzuconymi na prędkości - są one nieholonomiczne.
+ 2 wzorki ze strony 42-ej prezentacji nr 1
6.5 Masa w STW...:
Nie poradzę... Tu są same wzory ze stron 93-95 prezentacja nr2.
Głównie chodzi o to:
a) Masa zamkniętego w naczyniu gazu, składającego się z N cząstek, każda o masie m i prędkości średniej <v>, JEST WIĘKSZA od sumy mas poszczególnych cząstek tego gazu.
b) Masa jądra atomowego powstałego z N neutronów o masie mn, z Z protonów o masie mp i energii wiązania Ew różni się od sum nukleonów, które go tworzą, o DEFICYT MASY.
c) Foton JEST cząstką bezmasową. Natomiast masa gazu jednofotonowego uwięzionego w dostatecznie małym naczyniu NIE JEST równa zeru. |
|
| wodzu |
| Wysłany: Pią 14:39, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
10.5
BOZONY są cząstkami posiadającymi spin całkowity. Większość bozonów to cząstki złożone, jednakże 12 z nich (tak zwane bozony cechowania) są cząstkami elementarnymi, niezłożonymi z mniejszych cząstek (cząstki fundamentalne).
FERMIONY to cząstki posiadające niecałkowity spin wyrażony w jednostkach th(połączone t i h)=h/2*pi (gdzie h jest stałą Plancka). Możliwymi wartościami niecałkowitymi spinu są nieparzyste wielokrotności połowy "h kreślonego". Dla danej wartości spinu k/2 możliwymi wartościami rzutu spinu na dowolny kierunek są:
-k/2 , -(k/2-1) , ... , -1/2 , 1/2 , ... , (k/2-1) , k/2
Konsekwencją posiadania niecałkowitego spinu jest to, że fermiony podlegają statystyce Fermiego-Diraca, w tym regule Pauliego.
W Modelu Standardowym oprócz fermionów złożonych (bariony) występują 2 typy cząstek elementarnych, które są fermionami: kwarki i
leptony.
5.6 DYLEMAT ZWROTNICZEGO
Pewien Zwrotniczy obserwował kiedyś dwa pociągi zbliżające sie˛ do siebie z ogromna˛ prędkością Jeden z pociągów poruszał sie˛ względem niego z prędkością 0,9c, a drugi z prędkością -0,9c. Zwrotniczego zaintrygowało następujące pytanie: z jaką prędkością z jego
punktu widzenia, pociągi zbliżają sie do siebie? Stosując bezmyślnie regułę „nic nie może poruszać się szybciej od światła”powiedzielibyśmy, że prędkości w jakiś dziwny sposób muszą sie dodać tak, żeby wyszło coś mniejszego od c. Otóż nie! Jeżeli zdefiniujemy prekos c zblizania się jako zmianę˛ odległości miedzy pociągami w czasie, to nie może wyjsć nic innego niż 1,8c! Natomiast, gdybyśmy zapytali jednego z maszynistów, z jaka prędkoscią zbliża sie˛ do niego drugi pociąg, bez wątpienia poda on predkość mniejsza niż c .
Chcąc używać´ powiedzonka „nic nie może poruszać się szybciej od światła” musimy przede wszystkim pamiętać ˙ze „poruszać sie” oznacza tu „poruszac sie wzgledem mnie”. W teorii
wzgledności przez ruch rozumie sie zazwyczaj ruch wzgledem ustalonego obserwatora, a nie jak
w przytoczonej sytuacji ruch wzgledny dwóch obiektów z punktu widzenia osoby trzeciej. |
|
| horacy123 |
| Wysłany: Pią 12:47, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
3.2 twierdzenie Emmy Noether:
Chodzi o przekształcenia, którym podlegają zmienne niezależne tj. argumenty x i zmienne zależne tj. funkcje tych argumentów y, które wraz z pochodnymi zmiennych zależnych względem niezależnych dx/dy stanowią pełny zestaw argumentów lagranżjanu. Istotne są przy tym tylko te przekształcenia, które dadzą się wzajemnie w gładki sposób połączyć.
Interesują nas grupy symetrii, których elementy można sparametryzować ciągłymi parametrami, i które można zawsze przedstawić jako złożenie przekształceń infinitezymalnych!
Takie grupy nazywamy grupami Liego.
Jeśli mamy do czynienia z n- parametrową grupą przekształceń Liego, które nie zmieniają lagranżjanu (tzn. są jego symetriami), to w teorii opisanej tym lagranżjanem występuje n-parametrowy zespół praw zachowania.
7.1 prezentacje nie opisują problemu
Budowa i zasada działania akceleratora liniowego. Aby przyspieszyć cząstki, przykłada się
na poszczególne rury dryfowe zmienne napięcie. W czasie jego zmiany cząstki przelatują wewnątrz rur dryfowych, są zatem ekranowane.
Ponieważ napięcie w obszarach przyspieszania pomiędzy rurami dryfowymi nie może być dowolnie duże, łączy się w akceleratorach liniowych wiele umieszczonych jeden za drugim obszarów przyspieszających. Aby w obszarach tych działała na cząstki maksymalna wartość pola, trzeba odpowiednio dopasować długości rur dryfowych do osiągniętych przez cząstki prędkości. Wewnątrz rury dryfowej cząstki są ekranowane, nie są więc hamowane przy zmianie kierunku pola. Rozwój tej metody doprowadził do zastosowania fal elektromagnetycznych zamiast zmiennego napięcia.
W akceleratorze kołowym (pierścieniowym) cząstki przelatują wielokrotnie przez obszary przyspieszania. Są więc za każdym razem przyspieszane, co powoduje wzrost ich energii.
Zaletą akceleratorów kołowych (pierścieniowych) jest to, że cząstki wielokrotnie wykorzystują obszary przyspieszające. W tym celu muszą one zostać wprowadzone na tor kolisty za pomocą magnesów odchylających. W czasie każdego obiegu powiększa się energia cząstki. Specjalne magnesy ogniskujące umieszczone wzdłuż całego akceleratora zapewniają wąskie skupienie pęczków cząstek w trakcie wielu tysięcy obiegów. Po osiągnięciu energii końcowej można doprowadzić cząstki do wzajemnych zderzeń w określonych miejscach lub do uderzenia w nieruchomą tarczę.
link do pliku opisującego działanie akceleratorów:
alpha.uwb.edu.pl/zjazd/Turnau/s25.pdf |
|
| anso |
| Wysłany: Pią 12:06, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
5.4 Paradoks bliźniąt jest eksperymentem myślowym w szczególnej teorii względności, którego domniemana sprzeczność ma wskazywać na nieprawdziwość tej teorii.
Opis doświadczenia: na Ziemi rodzą się bliźnięta, jeden z nich pozostaje na Ziemi, a drugi jest wysyłany bardzo szybkim statkiem kosmicznym w przestrzeń kosmiczną (prędkość rakiety powinna być porównywalna z prędkością światła), po pewnym czasie zawraca, i spotyka się ze swoim bratem na Ziemi. Zgodnie ze szczególną teorią względności czas w poruszającym się układzie odniesienia płynie wolniej (dylatacja czasu). Dlatego każdy z nich twierdzi, że jego brat powinien być młodszy. Dla obu z nich zdarzenia zaszły też w tym samym miejscu, wiec powinni być w tym samym wieku (z niezmienności interwału)
Kto ma rację?
Teoria względności mówi jedynie, że równoważni są obserwatorzy znajdujący się w układach inercjalnych. W tym przypadku brat-kosmonauta musi jednak zmienić swoją prędkość (czyli mieć pewne przyspieszenie) kiedy zawraca rakietę. Nie znajduje się on więc w tym samym układzie inercjalnym, co na początku. Przyjmijmy, że podróż odbywa się z prędkością v=0.745c. według obserwatora na Ziemi podróż zajmie 2*4,3/0,745 ≈ 11,5 lat. Dzięki dylatacji czasu, czas mierzony przez kosmonautę skróci się do: 11,5 lat/1,5 ≈7,7 lat. Dokonany przez kosmonautę pomiar czasu jaki upłyną na Ziemi jest nieprawidłowy, ze względu na zmianę układu odniesienia. Na ziemi minęła 11,5 lat, a dla kosmonauty 7.7 lat.
10.3 Zasada nieoznaczoności Heisenberga
Nie istnieje taki stan cząsteczki, w którym miałaby ona jednocześnie dokładnie określone położenie i pęd. Nie stanieje również taki stan, którego energię można by wyznaczyć w dowolnie krótkim czasie. Jest ona konsekwencją dualizmu korpuskularno-falowego. Matematyczna postać zasady:
∆x∆p ≥h/4π=ħ/2π
∆E∆t≥ ħ/2π |
|
| ms |
| Wysłany: Pią 12:02, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
Radziu przecież nie drukniemy prezentacji sobie masz wybrac to co najwazniejsze
5.2 Czas jest parametrem określającym kolejność zdarzeń. Następstwo zdarzeń jest zachwane w dwóch układach odniesienia jeżeli dt>0 (założenie) i dt'>0. Wniosek: zdarzenia mogą być w związku przyczynowo skutkowym.
/mozna wkleic wzor (2) slajd 44/133 prezentacja 2/
10.1 Efekty kwantowe-zjawiska zachodzące w mikroskali opisywane przez mechanikę kwantową. Wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego jest niemożliwe na gruncie fizyki klasycznej (elektrodynamiki klasycznej) zakładającej, że światło jest falą elektromagnetyczną – należałoby raczej oczekiwać, że energia fotoelektronów zależy od natężenia fali świetlnej. Zaproponowane przez Alberta Einsteina wyjaśnienie zjawiska i jego opis matematyczny oparte jest na założeniu, że energia wiązki światła pochłaniana jest w postaci porcji (kwantów) równych hν, gdzie h jest stałą Plancka a ν oznacza częstotliwość fali. Kwant promieniowania pochłaniany jest przy tym w całości. Einstein założył dalej, że usunięcie elektronu z powierzchni metalu (substancji) wymaga pewnej pracy zwanej pracą wyjścia, która jest wielkością charakteryzującą daną substancję (stałą materiałową). Pozostała energia unoszona jest przez emitowany elektron. Z tych rozważań wynika wzór:
hv = W + Ek, gdzie: *h-stała Plancka; *ν-częstotliwość padającego fotonu; *W-praca wyjścia; *Ek-maksymalna energia kinetyczna emitowanych elektronów. |
|
| RaaDeeK |
| Wysłany: Pią 11:32, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
6.2
równania ->prezentacja 3->slajd 2 (początek), slajd 4 (początek).
10.9
dioda LED - Dioda elektroluminescencyjna (light-emitting diode).
zasada działania - Działanie diody elektroluminescencyjnej (LED) opiera się na zjawisku rekombinacji nośników ładunku (rekombinacja promienista). Zjawisko to zachodzi w półprzewodnikach wówczas, gdy elektrony przechodząc z wyższego poziomu energetycznego na niższy zachowują swój pseudo-pęd. Jest to tzw. przejście proste. Podczas tego przejścia energia elektronu zostaje zamieniona na kwant promieniowania elektromagnetycznego. Przejścia tego rodzaju dominują w półprzewodnikach z prostym układem pasmowym, w którym minimum pasma przewodnictwa i wierzchołkowi pasma walencyjnego odpowiada ta sama wartość pędu.
Dioda OLED - Organiczna Dioda Emitująca Światło (Organic Light-Emitting Diode).
Zasada działania - OLED składa się z warstwy emisyjnej, warstwy przewodzącej, podłoża, oraz anody i katody. Warstwy złożone są z cząstek organicznych polimerów przewodzących. Przyłożenie napięcia do OLED powoduje przepływ elektronów od katody do anody, zatem katoda podaje elektrony do warstwy emisyjnej, a anoda pobiera elektrony z warstwy przewodzącej, innymi słowy anoda podaje dziury elektronowe do warstwy emisyjnej.W momencie spolaryzowaniu złącza w kierunku przewodzenia, warstwa emisyjna jest naładowana ujemnie, jednocześnie warstwa przewodząca staje się bogata w pozytywne naładowane dziury. Oddziaływanie elektrostatyczne przyciąga elektrony i dziury, które razem rekombinują. Dzieje się to blisko warstwy emisyjnej, bowiem dziury w półprzewodnikach organicznych są bardziej mobilne niż elektrony (odwrotnie niż w przypadku półprzewodników nieorganicznych). W momencie rekombinacji spada poziom energetyczny elektronu, towarzyszy temu emisja promieniowania elektromagnetycznego w zakresie widma widzialnego. Dlatego warstwa ta nazywana jest emisyjną. |
|
| Alek |
| Wysłany: Pią 10:31, 06 Cze 2008 Temat postu: |
|
6.3.Niezmienniki, czterowektory (czterowektor pędu), definicja masy.
Niezmiennik relatywistyczny - wielkość fizyczna, która jest niezmiennicza względem transformacji Lorentza (wartość tej wielkości fizycznej jest stała niezależnie od układu odniesienia).
Czterowektor pedu - wektor czterowymiarowy (cDt,Dx,Dy,Dz) ("D"-delta)
Masa - wielkość fizyczna w fizyce relatywistycznej, charakteryzująca ciało, która nie zależy od układu odniesienia
8.3.Obserwacje wielkich pęków atmosferycznych – eksperyment AUGER.
Wielki pęk jest dyskiem cząstek, wytworzonych w atmosferze przez jedną cząstkę kosmiczną o wielkiej energii.
Eksperyment AUGER - badania promieni kosmicznych przy najwyższych energiach (Obserwatorium
Pierre Auger w Argentynie) |
|
|
